Wendy Zeuren is het levende bewijs dat geluk niet ingewikkeld hoeft te zijn. De 49-jarige Nunhemse voelt zich het meest in haar element als ze een ander kan laten stralen. En dat doet ze aan de lopende band. Als activiteitenbegeleidster en contactclown zet Wendy haar creatieve talent in voor mensen voor wie geluk minder vanzelfsprekend is. Jong en oud worden betoverd door haar ontwapenende lach en haar positieve energie.
Het geluk kwam haar zeker niet aanwaaien. Lange tijd worstelde Wendy met de erfenis van haar jeugd. Ze zocht naar waardering, wilde gezien worden, waardoor ze zichzelf te vaak uit het oog verloor.Vier jaar geleden kwam haar wereld zelfs even tot stilstand toen haar vriend bij een verkeersongeval ernstig gewond raakte. Styliste Wendy werd in één klap mantelzorger. De combinatie tussen werken en zorgen viel haar zo zwaar dat ze in een burn-out belandde en noodgedwongen voor zichzelf moest kiezen.
Met hulp van een coach gaf de Nunhemse een nieuwe draai aan haar leven. Sinds vorig jaar werkt ze als activiteitenbegeleidster bij Catualiumhof in Heel, een kleinschalige woonvoorziening voor mensen met dementie en lichamelijke aandoeningen. “’Ik dacht altijd dat ik niks met ouderen had. Tot ik besloot om die gedachte te laten varen en de proef op de som te nemen. Inmiddels weet ik hoeveel geluk het contact met deze mensen mij brengt. Elke morgen begroet ik de bewoners. Door in hun ogen te kijken, weet ik meteen hoe de vlag erbij hangt. Als ik geen twinkeling zie, probeer ik die tevoorschijn te toveren. Dat is niet ingewikkeld, dat is een kwestie van invoelen. Ik vraag wat er aan de hand is, luister aandachtig, maak een grapje en vertel wat ik heb meegemaakt of hoe ik me voel.”
Ze is een open boek, heeft geen geheimen. “Soms heeft een bewoner even een knuffel nodig. Dat snap ik heel goed. Ik probeer me altijd voor te stellen hoe ik het zou vinden als ik na vijftig jaar uit mijn vertrouwde omgeving wordt weggehaald en in een vreemd gebouw tussen vreemde mensen wordt neergezet. Dan wil je maar één ding: het leven blijven voelen. Dat is nou precies het gevoel dat ik mensen wil meegeven. Activiteitenbegeleidster zijn is zoveel meer is dan samen een ijsje eten of een spelletje doen. Het is de verdieping, de verbinding met de ander die het geluk brengt.”
Zorgen zat er bij Wendy altijd al in. Als klein meisje was ze naar eigen zeggen altijd bezig om een lach op andermans gezicht te toveren. De Wendy van nu geeft niet alleen, maar gaat ook voor haar eigen geluk. Ze volgt haar hart en droomt hardop over nieuwe kansen om haar talent aan te wenden, bijvoorbeeld in de begeleiding van mensen bij het verwerken van verlies.
Vorig jaar trakteerde ze zichzelf op een prachtig cadeau: ze meldde zich aan voor een opleiding tot contactclown. Na achttien lessen stapte Wendy afgelopen voorjaar in het volle licht als haar alter-ego Suus, de clown die verblijdt, ontroert en de fantasie prikkelt. Kinderen met een beperking of kwetsbare ouderen worden geraakt door haar puurheid en haar ontwapenende blik. “Clown Suus, vernoemd naar mijn pop van vroeger, leeft volledig in het hier en nu, heeft geen oordeel en reageert puur op de signalen van haar omgeving. Er is geen scenario, ik bereid niets voor. Ik kom binnen, observeer en geef mezelf en de ander hiermee de tijd om te wennen. Vervolgens speel ik in op het moment. Alles is goed en mag er zijn, dus kan er ook niks misgaan. Het voelt geweldig.”
Het leidt tot adembenemend mooie ontmoetingen. “Laatst was ik bij een kind met een meervoudige beperking. Het meisje was blind en had nauwelijks een uitdrukking op haar gezicht. Door het horen en aanraken van Suus brak ze helemaal open. Het meisje straalde de hele ochtend. Achteraf hoorde ik van haar begeleidster dat dit zelden gebeurt. Ik kan zeggen: op zo’n feedback kan ik dágen teren. Daar word ik ongelooflijk gelukkig van.”